1790-12-29

Tomasz Zieliński urodził się we wsi Zblęg 29 grudnia 1790 r. Jego rodzicami byli Wawrzyniec i Katarzyna Monika z domu Kościńska. W latach 1802-1810 uczył się w Szkole Łacińskiej Ojców Reformatorów w Pakości. Wykładano tam język polski a także łacinę, język niemiecki i francuski oraz matematykę, fizykę, geometrię, geografię, astronomię, historię, rachunkowość i inne. Odbył też aplikację w Trybunale Cywilnym w Bydgoszczy, gdzie uzyskał stopień kancelisty i objął stanowisko sekretarza w Biurze Prokuratora Królewskiego. Trudno jest ustalić, czy wstąpił, czy został wcielony, ale 7 kwietnia 1815 r. znalazł się jako podoficer w Pułku Elisawentgradzkim armii carskiej. Jego kariera wojskowa rozwijała się bardzo pomyślnie. Systematycznie awansowany doszedł do stopnia majora. Za wzorowe wypełnianie obowiązków wojskowych otrzymał wiele nagród w różnych postaciach. W dniu 20 grudnia 1831 r. na własną prośbę ukazem z dnia 20 października 1832 r. został zwolniony ze służby wojskowej i awansowany do stopnia podpułkownika z zachowaniem całego wynagrodzenia i prawem noszenia munduru. Po zakończeniu służby wojskowej Tomasz Zieliński mimo intratnych propozycji, pierwszej z 23 grudnia 1832 r. na stanowisko komendanta placu w korpusie żandarmów w Warszawie i drugiej z 21 stycznia 1833 r. na Komisarza Obwodu Kujawskiego w Brześciu Kujawskim żadnej nie przyjął i 12 marca 1833 r. na stałe wrócił do rodzinnego Zblęga. Za parę dni (21 marca) otrzymał propozycję objęcia stanowiska nadzorcy więziennego w Brześciu Kujawskim. Tej propozycji też nie przyjął. W rok później kupił kolonię we Wsi Zblęg i od swojego nazwiska nazwał ją Zieliń. W 1837 r. kupił dobra Konary i Ozdoba. Za swoje dotychczasowe zasługi decyzją Rady Stanu Królestwa Polskiego z 16 grudnia 1839 r. Tomasz Zieliński otrzymał dziedziczny tytuł szlachecki. Służbie folwarcznej swojego majątku oprócz zwykłych zarobków i ordynarni przyznał 4% czystego zysku z dochodu całych dóbr. W 1841 r. został wybrany na członka Dozoru Parafialnego w Osięcinach a wkrótce w Kościelnej Wsi. Wspólnie z kilkoma działaczami społecznymi w 1842 r. zorganizował “Osięcińskie Towarzystwo Wstrzemięźliwości”. Również z inicjatywy Tomasza Zielińskiego w 1843 r. rozpoczął działalność przy kościele parafialnym w Osięcinach Zakład Dobroczynności Opatrzności Bożej przeznaczony dla starców, kalek i sierot. Systematycznie powiększał też swoje posiadłości. W dniu 7 grudnia 1846 r. nabył na wieczną dzierżawę wieś Rzgowo, a 5 listopada 1852 r. kupił dobra Kościelna Wieś oraz Sęczkowo, Korytowo, Wróblewo i łąkę nad Bachorzą. W 1852 r. przez Osięciny przeszła fala epidemii cholery. Jedynej, w miarę, skutecznej pomocy mieszkańcom Osięcin i okolicznych wiosek udzielił Tomasz Zieliński. W 1855 r. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchownych mianowała Tomasza Zielińskiego wójtem gminy Kościelna Wieś, w skład której oprócz Kościelnej Wsi wchodził Pagaj, Korytowo, Wróblewo, Ozdoba, Zieliń i Zblęg. W dniu 22 stycznia 1859 r. usynowił Antoniego Kocenta dając mu również swoje nazwisko Zieliński.

Podpułkownik Tomasz Zieliński był zaprzyjaźniony z Józefem hr. Skarbkiem. Kiedy w Osięcinach szalała epidemia cholery Józef hr. Skarbek razem z żoną Karoliną przebywał w Niemczech w uzdrowisku Schwalbach. Tam wysyłał T. Zieliński listy przyjacielowi z informacjami o sytuacji w jego miasteczku. O przebiegu epidemii cholery listownie informował również właściciela Kościelnej Wsi Józefa Wróblewskiego, który także przebywał poza Kujawami. Tomasz Zieliński zmarł w swoich dobrach w Kościelnej Wsi w 1869 r. w wieku 79 lat.

 

Źródła:

xxx – T.Rejmanowski, Zieliński Tomasz, [w:] Słownik Biograficzny Powiatu Radziejowskiego, pod red. J. Kołtuniaka, z. 1, Piotrków Kuj. – Włocławek, 2002, s. 77-78.

xxx – T.Rejmanowski, Tomasz Zieliński (1790-1869) oficer armii carskiej oraz ziemianin, społecznik i dobroczyńca powiatu włocławskiego, “Zapiski Kujawsko – Dobrzyńskie”, t. 16, Włocławek 2001, s. 224-228.