Gmina Osięciny

Gmina zlokalizowana jest przy trakcie łączącym Brześć Kujawski i Radziejów – dwa ośrodki w obrębie Kujaw odgrywające istotną rolę już od wczesnego średniowiecza sprawia, że historia tych ziem zawsze pozostawała z nimi w bliskim związku. Istotną rolę odgrywała również bliska lokalizacja Włocławka, od XII w. Stolicy biskupstwa.

Charakterystyka Gminy

Obszar gminy Osięciny leży w południowej części województwa kujawsko-pomorskiego i północno-wschodniej części powiatu radziejowskiego. W wewnętrznym podziale administracyjnym powiat dzieli się na jednostki samorządowe. Gmina Osięciny jest jedną z 7 gmin powiatu radziejowskiego.

Wpisani w dzieje Osięcin i okolic

W czasie okupacji hitlerowskiej diecezja włocławska straciła 220 kapłanów tj. ponad 50% duchowieństwa. W tej liczbie znaleźli się dwaj kapłani z Osięcin: ks. proboszcz Wincenty Matuszewski i ks. prefekt Józef Kurzawa. Zamordowani zostali w bestialski sposób w nocy z 23 na 24 maja 1940 r.

KOMUNIKATY

Ważna Informacja !

W dniu 30 marca 2024r. (sobota) Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych przy ul. Stacja PKP będzie nieczynny.

więcej komunikatów »

1826-12-20

Maj 27, 2020

W dniu 20 grudnia 1826 r. została przeprowadzona wizyta dziekańska kościoła parafialnego w Osięcinach. Wynika z niej, że drewniany kościół pokryty dachówką znajdował się w dobrym stanie, ponieważ w roku 1825 został naprawiony przez dziedzica Józefa Gzowskiego. Ogrodzony był murem kamiennym, który od strony zachodniej był uszkodzony i wymagał naprawy. Kielichy, ornaty i bielizna utrzymane były w należytym porządku. Kościół nie posiadał biblioteki, jedynie ksiądz miał swoje prywatne książki. Proboszczem od sześciu lat, a więc od 1820 r., był ksiądz Mikołaj Thayher. Urodził się on w 1782 r. Do stanu duchownego przysposobił się w zakonie księży bernardynów. Wyświęcony został w Trzemesznie. W Osięcinach był lubiany przez wszystkich parafian. Uważany był za dobrego gospodarza. Z obsługi kościoła był tylko organista. Plebania była murowana, ale wymagała naprawy. Pozostałe budynki gospodarcze były w dobrym stanie.

Do parafii należały: majątek Osięciny, wieś Bauszewa, wieś Jarantowice, wieś Borucinek, wieś Zblęg i wieś Wola Skarbkowa. Wszystkie te wsie jak i majątek były własnością szlachecką. W majątku Osięciny oraz we wsiach Jarantowice i Wola Skarbkowa pobudowane były dwory. Poza kościołem nie było żadnych kaplic, tak prywatnych jak i publicznych. Nie było też przytułku dla ubogich, czyli tzw. szpitala. W parafii był tylko jeden odpust na św. Prokopa, jako tytuł kościoła.

Cmentarz był już przeniesiony poza miasto. Nie był ogrodzony, a tylko obwiedziony wokół rowem i obsadzony wierzbami. Na cmentarzu znajdowała się figura Męki Pańskiej. W kościele nie było żadnych nagrobków. Natomiast na cmentarzu tylko dwa miały napisy informujące kto pod nimi spoczywa. Były to groby Anieli Chmielewskiej i Stanisława Gzowskiego.

 


Żródła:

xxx – Wizyta dziekańska kościoła parafialnego w Mieście Osięciny sporządzona dnia 20 grudnia 1826 r.

 


Jan Cybertowicz

Skip to content