Gmina Osięciny

Gmina zlokalizowana jest przy trakcie łączącym Brześć Kujawski i Radziejów – dwa ośrodki w obrębie Kujaw odgrywające istotną rolę już od wczesnego średniowiecza sprawia, że historia tych ziem zawsze pozostawała z nimi w bliskim związku. Istotną rolę odgrywała również bliska lokalizacja Włocławka, od XII w. Stolicy biskupstwa.

Charakterystyka Gminy

Obszar gminy Osięciny leży w południowej części województwa kujawsko-pomorskiego i północno-wschodniej części powiatu radziejowskiego. W wewnętrznym podziale administracyjnym powiat dzieli się na jednostki samorządowe. Gmina Osięciny jest jedną z 7 gmin powiatu radziejowskiego.

Wpisani w dzieje Osięcin i okolic

W czasie okupacji hitlerowskiej diecezja włocławska straciła 220 kapłanów tj. ponad 50% duchowieństwa. W tej liczbie znaleźli się dwaj kapłani z Osięcin: ks. proboszcz Wincenty Matuszewski i ks. prefekt Józef Kurzawa. Zamordowani zostali w bestialski sposób w nocy z 23 na 24 maja 1940 r.

KOMUNIKATY

Ważna Informacja !

W dniu 30 marca 2024r. (sobota) Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych przy ul. Stacja PKP będzie nieczynny.

więcej komunikatów »

1840-03-30

Maj 27, 2020

Twórca Fundacji Dobroczynnej Józefa i Karoliny z Popławskich hr. Skarbków w Osięcinach Józef hr. Skarbek do Osięcin sprowadził się już na przełomie lat 1837/1838 i zamieszkał razem z dziadkiem Józefem Gzowskim. Dopiero jednak po odkupieniu od ojca Fryderyka Floriana Skarbka w dniu 18/30 marca 1840 r. majątków: Osięciny za 30.000 rubli, Samszyce za 9.000 rubli i Bartłomiejowic za 18.000 rubli i po śmierci dziadka – Józefa Gzowskiego w dniu 24 sierpnia 1840 r. stał się samodzielnym gospodarzem Osięcin z przyległymi majątkami.

 

Źródła:

xxx – Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy, Wydział Społeczno Administracyjny, Odpis testamentu Józefa Skarbka, sygn. 161.

xxx – Matusiak A., Hr. Józef Otto Skarbek, praca magisterska napisana pod kierunkiem ks. prof. zw. dr hab. K. Śmigla, Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego. Wydział Humanistyczny. Instytut Historii, Bydgoszcz 2002, s. 47.

 


Jan Cybertowicz

Skip to content