1848-07-16

Maria Wodzińska pochodząca z magnackiego kujawskiego rodu osiadłego w Służewie i Józef hr. Skarbek syn wybitnego uczonego Fryderyka Floriana Skarbka po ślubie w dniu 24 lipca 1841 r. w kościele w Służewie zamieszkali w Osięcinach w rodzinnym majątku Józefa hr. Skarbka. Małżeństwo ich od początku nie układało się. Maria Wodzińska mająca w pamięci chwile pełne artystycznych uniesień spędzone ze Słowackim i Chopinem, mająca duszę artysty, nie mogła i chyba nie chciała odnaleźć się w cichym i monotonnym życiu prowincjonalnej miejscowości. Tak naprawdę to chyba nigdy męża nie kochała. Małżeństwo trwało więc tylko z pozoru. Około 1845 r. na drodze Marii pojawił się mężczyzna o bratniej duszy, poeta i bywalec salonów, Władysław Orpiszewski. Pochodził on z Kłóbki, gdzie rodzina jego miała niewielki majątek ziemski. Majątek był mały, rodzeństwa dużo, więc Władysław Orpiszewski gospodarzył na dzierżawionych majątkach. We wspomnianym wyżej 1845 r. Józef hr. Skarbek wydzierżawił Orpiszewskiemu Wolę Skarbkowa. Między Marią hr. Skarbek a Władysławem Orpiszewskim zrodziło się uczucie, które wkrótce przerodziło się w wielką miłość. Miłość była tak wielka, że Maria już w miesiąc po poznaniu Orpiszewskiego oznajmiła mężowi zamiar wystąpienia o rozwód. Cała rodzina Wodzińskich, a szczególnie Józef hr. Skarbek byli temu przeciwni. Maria Wodzińska o uzyskanie rozwodu walczyła z wielkim uporem. W końcu 1847 r., po trzech latach walki, włocławski sąd biskupi wydał wyrok unieważniający małżeństwo Marii Wodzińskiej i Józefa hr. Skarbka. Szczęście Marii trwało krótko. Józef hr. Skarbek złożył apelację od wyroku do konsystorza metropolitalnego w Warszawie. W dniu 16 lipca 1848 r. sąd konsystorski metropolitalny warszawski potwierdził unieważnienie małżeństwa Marii i Józefa Skarbków. 

 

Źródła:

xxx – Kotula K., Maria Wodzińska Orpiszewska 1819-1896, Katalog wystawy, Włocławek 1999.

xxx – Wawrzykowska – Wierciochowa D., Muza Słowackiego i Chopina, Warszawa 1986.