W dniu 19 maja 1909 r. w Nagórkach urodził się Jan Guzik. Był najstarszym synem Walentego (1879 – 1948 ) i Marjanny z d. Kiermasz ur. 22 listopada 1881 r. w Nagórkach – zm. 13 listopada 1961 r. w Nagórkach. Rodzice jego gospodarzyli na niewielkim gospodarstwie rolnym w Nagórkach – obecnie gmina Osieciny, pow. Radziejów, woj. Kujawsko Pomorskie. Jan Guzik miał rodzeństwo: Maria z m. Błazeusz (1906 – 1986, zm. w Bydgoszczy), ukończyła Seminarium Nauczycielskie we Włocławku, Helena – niezamężna ur. 16 styczeń 1912 r. w Nagórkach – zm. 24 kwietnia 1994 r. w Radziejowie, ukończyła Szkołę Rolniczą w Kościelcu, Zofia z m. Wiśniewska (1915 – 2001, zm. we Włocławku), ukończyła Średnią Szkołę Handlową w Poznaniu, Stanisław (1918 – 1981, zm. w Słowianowie pow. Złotów), ukończył Liceum Rolnicze w Czernichowie i rozpoczął Studia Rolnicze w Olsztynie, Bolesław Witold ur. 29 czerwca 1922 r. ukończył Gimnazjum Ziemi Kujawskiej we Włocławku, matura we Włocławku przy Gimnazjum Długosza, Studia Prawnicze na UMK w Toruniu. Ostatnio pracował jako sędzia Sądu Wojewódzkiego w Bydgoszczy, wiceprezes Sądu Wojewódzkiego w Bydgoszczy a obecnie jest Sędzią Sądu Okręgowego w Bydgoszczy w stanie spoczynku. Żonaty – dwójka dzieci.
Jan Guzik uczęszczał do Gimnazjum Ziemi Kujawskiej we Włocławku a następnie do Gimnazjum Humanistycznego w Bydgoszczy. Był absolwentem Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1929) i Wydziału Prawa Uniwersytetu Poznańskiego (1935). W 1936 r. został przydzielony do Departamentu Sprawiedliwości Ministarstwa Spraw Wojskowych. W 1938 r. został awansowany na porucznika (służba stała) i przeniesiony do Wojskowej Prokuratury Okr. Nr VII. Na jesień 1939 r. planował zawrzeć związek małżeński. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany i osadzony w Starobielsku, skąd przysłał jedyną kartę pocztową do rodziców, adresowaną na ojca, własnoręcznie napisaną w dniu 29 listopada 1939 r. Prosił, żeby o niego się nie martwić i o wiadomość z domu na karcie pocztowej zaadresowanej w języku rosyjskim: Gorod Starobielsk S.S.S.R., Jaszczik N. 15, Iwan Walentynowicz Guzik. Żadna jednak z wysłanych kart do niego nie doszła, bo wszystkie się wróciły. Jan Guzik został zamordowany w Charkowie w 1940 r.
Na liście zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie kpt. Jan Guzik znajduje się pod poz. 1172. Mianowany został przez Prezydenta RP na stopień majora a odczytany w dniu 9.11.2007 r.
Źródła:
xxx – Archiwum USC Urzędu Gminy w Osięcinach, Akt zgonu Marianny Guzik, Nr 69/1961.
xxx – Archiwum USC Urzędu Gminy w Osięcinach, KOM – Heleny Guzik, Akt zgonu Heleny Guzik, Nr 70/1994 w USC Radziejów.
xxx – Praca zbiorowa, Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, wyd. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003, wyd. I,
xxx – Informacja brata Bolesława Guzika spisana w dniu 3 maja 2008 r. ( w posiadaniu Jana Cybertowicza).
xxx – Karta pocztowa do rodziców napisana przez Jana Guzika w dniu 29 listopada 1939 r. (w posiadaniu Bolesława Guzika)
Jan Cybertowicz
Stanisław Górecki
Opis fotografii:
1. Jan Guzik. (Fotografia w posiadaniu brata – Bolesława Guzika)
2. Karta pocztowa do rodziców napisana przez Jana Guzika w dniu 29 listopada 1939 r. (w posiadaniu Bolesława Guzika)