Po wyzwoleniu, na przełomie 1945/1946 roku, przystąpiono do reaktywowania jednostki OSP w Ruszkach. Pierwszym prezesem po wojnie został Stefan Ziemniewicz a naczelnikiem Franciszek Gawroński. Wkrótce funkcję prezesa objął Stefan Tomczak. W 1955 r. na naczelnika został wybrany Leon Skibiński. O tego czasu trwały przygotowania do budowy nowej strażnicy. Pod budowę zakupiono plac od Stefana Tomczaka. W tym czasie jednostka pozyskała motopompę i inny sprzęt bojowy, a także pobudowano zbiornik przeciwpożarowy. W celu nadania szybszego tempa budowy strażnicy wybrany został nowy zarząd w składzie: Franciszek Żernicki – prezes i Stanisław Koźmiński – naczelnik. Już 25 października 1964 r. oddano do użytku część strażnicy, w której znajdował się garaż oraz pomieszczenia na sprzęt przeciwpożarowy. Całkowicie wykończoną strażnicę z dużą salą widowiskową i pomieszczeniami pomocniczymi oddano do użytku w 1969 r. W tym czasie zakupiono też syrenę alarmową, mundury ćwiczebne i różny sprzęt bojowy. W lutym 1967 r. na naczelnika wybrano Stanisława Żbikowskiego, a w latach 1972-1973 funkcję prezesa sprawował Władysław Szczepański. Do 1974 r. Dom Strażaka został doprowadzony do estetycznego wyglądu, a jednostka otrzymała typowy samochód bojowy Żuk oraz wszyscy strażacy zostali właściwie umundurowani. Na walnym zebraniu sprawozdawczo wyborczym w 1974 roku wybrano nowy zarząd w składzie: Wacław Szymborski – prezes, Leon Skibiński – naczelnik, Ryszard Gawroński – skarbnik, Stefan Urbański – sekretarz i Jan Szydłowski – gospodarz. W tym czasie jednostka liczyła 26 członków w tym 2 honorowych i 8 wspierających. W 1976 r. pobudowano suszarnię węży służącą jednocześnie jako wspinalnia. W dniu 26 czerwca 1977 r. odbyła się uroczystość nadania sztandaru ufundowanego przez okolicznych mieszkańców z okazji 65-lecia istnienia jednostki.
Źródło:
xxx – Złota Księga OSP Ruszki.
Jan Cybertowicz