Gmina Osięciny

Gmina zlokalizowana jest przy trakcie łączącym Brześć Kujawski i Radziejów – dwa ośrodki w obrębie Kujaw odgrywające istotną rolę już od wczesnego średniowiecza sprawia, że historia tych ziem zawsze pozostawała z nimi w bliskim związku. Istotną rolę odgrywała również bliska lokalizacja Włocławka, od XII w. Stolicy biskupstwa.

Charakterystyka Gminy

Obszar gminy Osięciny leży w południowej części województwa kujawsko-pomorskiego i północno-wschodniej części powiatu radziejowskiego. W wewnętrznym podziale administracyjnym powiat dzieli się na jednostki samorządowe. Gmina Osięciny jest jedną z 7 gmin powiatu radziejowskiego.

Wpisani w dzieje Osięcin i okolic

W czasie okupacji hitlerowskiej diecezja włocławska straciła 220 kapłanów tj. ponad 50% duchowieństwa. W tej liczbie znaleźli się dwaj kapłani z Osięcin: ks. proboszcz Wincenty Matuszewski i ks. prefekt Józef Kurzawa. Zamordowani zostali w bestialski sposób w nocy z 23 na 24 maja 1940 r.

KOMUNIKATY

więcej komunikatów »

1869-03-12

maj 27, 2020

W dniu 12 marca 1869 r. w wieku 79 lat zmarł w swoich dobrach  Kościelna Wieś wielki społecznik Tomasz Zieliński.  Tomasz Zieliński był właścicielem dóbr: Kościelna Wieś, Konary, Ozdoba,  Sęczkowo, Korytowo, Wróblewo i łąki nad Bachorzą oraz koloni Wsi Zblęg, którą   od swojego nazwiska nazwał  Zieliń. Służbie folwarcznej swojego majątku oprócz zwykłych zarobków i ordynarni przyznał 4% czystego zysku z dochodu całych dóbr. W 1841 r. został wybrany na członka Dozoru Parafialnego w Osięcinach a wkrótce w Kościelnej Wsi.   Wspólnie z kilkoma działaczami społecznymi w  1842 r. zorganizował „Osięcińskie Towarzystwo Wstrzemięźliwości”.  Również z inicjatywy Tomasza Zielińskiego w 1843 r. rozpoczął działalność przy kościele parafialnym w Osięcinach Zakład Dobroczynności Opatrzności Bożej przeznaczony dla starców, kalek i sierot.

Kiedy w 1852 r. przez Osięciny przeszła fala epidemii cholery jedynej, w miarę, skutecznej pomocy mieszkańcom Osięcin i okolicznych wiosek udzielił Tomasz Zieliński.    W  1855 r. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchownych mianowała Tomasza Zielińskiego wójtem gminy Kościelna Wieś, w skład której oprócz Kościelnej Wsi wchodził Pagaj, Korytowo, Wróblewo, Ozdoba, Zieliń i Zblęg. W dniu 22 stycznia 1859 r. usynowił Antoniego Kocenta dając mu również swoje nazwisko Zieliński.

Tomasz Zieliński został pochowany obok swoich rodziców, ojca Wawrzyńca (1769 – 1 III 1838 r.) i matki Katarzyny Moniki z domu Kościńskiej (1769 – 12 XII 1847 r.) na cmentarzu w Osięcinach w okazałym sarkofagu wystawionym przez przybranego syna Antoniego Kocenta Zielińskiego. Sarkofag T. Zielińskiego przypomina pomnik ks. Józefa Poniatowskiego w Lipsku. Wierzch wieńczy ułański mundur z czakiem polskim.  Jest to bez wątpienia najciekawszy obiekt na cmentarzu w Osięcinach. Czas jednak zrobił swoje i sarkofag Tomasza Zielińskiego pilnie potrzebuje pomocy konserwatora.

 

 

Źródło:

xxx – T.Rejmanowski, Zieliński Tomasz, [w:] Słownik Biograficzny Powiatu Radziejowskiego, pod red. J. Kołtuniaka, z. 1, Piotrków Kuj. – Włocławek, 2002, s. 77-78.

xxx – T.Rejmanowski, Tomasz Zieliński (1790-1869) oficer armii carskiej oraz ziemianin, społecznik i dobroczyńca powiatu włocławskiego, „Zapiski Kujawsko – Dobrzyńskie”, t. 16, Włocławek 2001, s. 224-228.

xxx – T.Rejmanowski, Przyczynek do walki z cholerą na przykładzie jej epidemii w Osięcinach na Kujawach wschodnich w 1852 r., Archiwum Historii i Filozofii Medycyny, 2001, Nr 1, s. 10 – 12.

 

Jan Cybertowicz 

 

 


Opis fotografii:

Sarkofag Tomasza Zielińskiego na cmentarzu w Osięcinach. Zdjęcie zrobione 14 sierpnia 1986 r. przez Radosława Marchwińskiego. Obecnie w posiadaniu Jana Cybertowicza.

Skip to content