Dnia 26 czerwca 1950 r. odbyło się w Domu Ludowym (Strażnica OSP) w Osięcinach Walne Zgromadzenie Członków Banku Kredytowego Spółdzielnia Oszczędnościowo-Pożyczkowa z odpowiedzialnością ograniczoną w Osięcinach. Głównym powodem zwołania Walnego Zgromadzenia było przekształcenie Banku Kredytowego w Gminną Kasę Spółdzielczą. Przekształcenia dokonano na podstawie zarządzenia Ministra Skarbu z dnia 4 stycznia 1950 r. Pełna nazwa spółdzielni brzmiała: Gminna Kasa Spółdzielcza w Osięcinach z odpowiedzialnością udziałami. Działalnością swoją obejmowała gminę Osięciny i gminę Czamanin. Zgodnie z nowym statutem GKS, ogłoszonym jako wzorcowy w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 grudnia 1949 r., wybrano nowy Zarząd w składzie:
1.
|
Stanisław Szałek
|
–
|
przewodn.
|
–
|
Zielińsk
|
2.
|
Stanisław Marciniak
|
–
|
członek
|
–
|
Osięciny
|
3.
|
Czesław Wojtasik
|
–
|
członek
|
–
|
Osięciny
|
zastępcy członków:
1.
|
Michał Rosołowski
|
–
|
zastępca członka
|
–
|
Torzewo
|
2.
|
Władysław Sateja
|
–
|
zastępca członka
|
–
|
Samszyce
|
W myśl paragrafu 5.1. nowego, dopiero zatwierdzonego statutu Gminnej Kasy Spółdzielczej w Osięcinach, który brzmi: Członkami Kasy mogą być wszystkie osoby zamieszkałe na terenie działalności Kasy, z wyjątkiem osób znanych na terenie gminy jako wyzyskiwacze, Walne Zgromadzenie zaakceptowało usunięcie z członków spółdzielni: Adama Napartego, Jana Knasiaka, Wincentego Czyżewskiego, Stanisława Drążkiewicza, Bogumiła Napartego i Aleksandra Płoszaja. Jak widać w składzie usuniętych członków spółdzielni znaleźli się ludzie, którzy tę spółdzielnię reaktywowali. W wolnych wnioskach kilku delegatów domagało się jeszcze usunięcia z członków spółdzielni Stefana Rogalskiego i Henryka Praszyńskiego. Walne Zgromadzenie na to już nie chciało się zgodzić.
W takiej formie organizacyjnej Gminna Kasa Spółdzielcza w Osięcinach została zarejestrowana w Sądzie Okręgowym we Włocławku w dniu 25 lipca 1950 r.
W ciągu 1950 i 1951 roku prowadzona była ostra walka klasowa. W tym czasie z szeregów członków Spółdzielni usunięto „naleciały element, jak kułaków i różnych spekulantów”. Za „kułaka” uważano wtedy rolnika posiadającego powyżej 12 ha ziemi, a za „spekulanta” osobę, która prowadziła nawet najmniejszą prywatną działalność gospodarczą.
Na początku lat 50 XX w. władze partyjno – rządowe dążyły do kolektywizacji wsi. Miały w tym pomóc administracyjne rygory, m.in.:
1. wydano odgórny nakaz wykluczenia z grona członków GKS rolników posiadających gospodarstwa rolne o obszarze powyżej 12 ha.,
2. Wprowadzono ponownie dostawy obowiązkowe produktów rolnych: zbóż i ziemniaków oraz zwierząt rzeźnych i mleka, za które płacono rolnikom ceny o połowę niższe niż rynkowe.
Źródło:
xxx – Materiały archiwalne Banku Spółdzielczego w Osięcinach.
xxx – Zamieszczone zdjęcia pochodzą z książki: Jan Cybertowicz, Cezary Maciejewski, Z kart historii Kujawsko – Dobrzyńskiego Banku Spółdzielczego 1926 – 2005, Włocławek 2006.
Jan Cybertowicz
Opis fotografii:
01. Stanisław Drążkiewicz.
02. Adam Naparty.