1939-09-06

W pierwszych dniach II wojny światowej przez okres przeciągającej przez Osięciny fali uciekinierów i ewakuacji wojska polskiego w Domu Ludowym (obecnie remiza OSP Osięciny) zorganizowany był punkt pomocy. Mieszkańcy Osięcin w miarę swoich możliwości przekazywali do punktu produkty żywnościowe, opatrunkowe i tu, przeważnie kobiety, wydawały skromne posiłki, napoje czy udzielały pierwszej pomocy sanitarnej. Przez Osięciny zaczęły przechodzić wielkie rzesze uciekinierów. Szli całymi rodzinami i ciągnęli ze sobą cały swój dobytek a właściwe to co uznali za najważniejsze. Jechali wozami konnymi, było też kilka samochodów ale zdecydowana większość szła pieszo. Na plecach nieśli cały swój dobytek, ciągnęli ze sobą krowy a nawet kozy. W Osięcinach powstał niesamowity rozgardiasz tym bardziej, że wielu mieszkańców nasłuchawszy się okropnych opowieści przekazywanych przez uciekinierów również szykowało się do ucieczki i uciekała.

            Wśród uciekających wytworzyła się niesamowita podejrzliwość. Wszędzie widziano szpiegów. Odbywały się ciągłe awantury i krzyki. Policja z trudem panowała nad sytuacją. Sytuacja pogorszyła się jeszcze, bo 6 września 1939 r. ewakuowała się policja. Nic wiec dziwnego, że w tym samym dniu samorzutnie zawiązała się Straż Obywatelska.

Do Straży Obywatelskiej należeli młodzi ludzie m.in. Ryszard Sikorski, Sylwin Zawadzki, Bolesław Perzyński i inni. Dowódcą był Henryk Kuligowski a jego zastepcą Abram Leszczyński. Zorganizowana była na wzór wojskowy i posiadała nawet broń. Była to broń myśliwska i krótka, którą złożyli zgodnie z zarządzeniem na początku wojny w siedzibie „Sokoła” jej posiadacze. Członkowie Straży obywatelskiej mieli biało czerwone opaski na rękawie i otrzymywali broń na czas pełnienia służby. Głównym zadaniem Straży Obywatelskiej było utrzymanie porządku w czasie przepływu przez Osięciny fali uciekinierów oraz wycofującego się wojska.

 

Źródła:

xxx – S. Górecki, Osięciny, wrzesień 1939, Zeszyty Historyczno – Literackie, z. 3, Osięciny 1994.

xxx – R. W. Sikorski, Moje wspomnienia. Wydanie poszerzone i wzbogacone, Osięciny 2003.