1959-02-20

Od niedzieli Męki Pańskiej 1958 r. proboszczem w Osięcinach został ks. Marian Sujkowski. W niecały rok później, 20 lutego 1959 r., runęła niedawno odbudowana i podwyższona wieża kościelna. Cale szczęście, że stało się to w nocy, więc nie było żadnych ofiar. Kościół mocno ucierpiał. Dach i chór został całkowicie zniszczony. Ściany trochę się zarysowały. Ks. proboszcz przystąpił do odbudowy kościoła, który przy ofiarnej pomocy parafian został dość szybko odbudowany. Została również założona posadzka z terakoty. Przez czas odbudowy nabożeństwa odbywały się w salce katechetycznej. Po odbudowie kościoła przystąpiono do budowy wieży. Tej pracy ks. Sujkowski już nie dokończył, bowiem w maju 1962 r. odszedł do Kowala.
Do Osięcin przyszedł ks. Stanisław Anzorge. Już 15 października 1962 r. w parafii odbyło się uroczyste poświęcenie obrazu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Staraniem ks. Anzorge została odbudowana wieża w kształcie i wysokości przypominająca pierwotną przed podwyższeniem. Został zbudowany również nowy chór, a na nim zamontowane nowe, dwunastogłosowe organy, które wykonał Bronisław Komorowski z Włocławka.

Źródła:
xxx – Parafia Opieki Matki Bożej w Osięcinach, Kronika Parafii Osięciny.
xxx – J. Cybertowicz, Kościół w Osięcinach, Zeszyty Historyczno – Literackie, z. 2, Osięciny, październik 1994.

Jan Cybertowicz

Opis fotografii:
01. Stan kościoła po zawaleniu się wieży w dniu 20 lutego 1959 r. Zdjęcie z 1 marca 1959 r. (Zdjęcie z opracowania „Kościół w Osięcinach”.)

02. Kościół w Osięcinach w czasie naprawy po zawaleniu się wieży w dniu 20 lutego 1959 r. (Zdjęcie ze zbiorów autora.)

03. Kościół w Osięcinach w czasie naprawy po zawaleniu się wieży w dniu 20 lutego 1959 r. (Zdjęcie ze zbiorów autora.)