W dniu 4 października 1994 r. zmarła Stanisława Maria Sikorowska z domu Kolińska – wieloletnia nauczycielka w Szkole Podstawowej w Osiecinach. Urodziła się 13 kwietnia 1908 r. w Nisku, pow. Nisko, woj. Lwów. Rodzicami byli Maria z domu Porcja i Jakub Kolińscy. Ojciec był rzemieślnikiem – rzeźnikiem a matka gospodynią domową. Od wrześniu 1918 r. uczęszczała do 8 klasowego Państwowego Gimnazjum Humanistycznego w Nisku, które ukończyła Świadectwem Dojrzałości zdanym w dniu 15 maja 1926 r. przed Państwową Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego. W tym samym roku zapisała się na Uniwersytet Jagielloński ale po roku przerwała studia z powodu trudnych warunków materialnych. W 1928 r. podjęła naukę na Państwowych Kursach Nauczycielskich we Lwowie na nauczyciela szkół powszechnych. Kurs trwający od 1 września 1928 r. do dnia 21 maja 1929 r. zakończony pomyślnym egzaminem w dniu 27 maja 1929 r. dawał prawo do nauczania w publicznych i prywatnych szkołach powszechnych z językiem nauczania polskim.
Od 1 września 1929 r. podjęła pierwszą pracę jako nauczycielka w 2 klasowej Publicznej Szkole Powszechnej w Kawnie, gm. Sokołowo, pow. rypiński. Do II wojny światowej kilkakrotnie zmieniła pracę jak również ukończyła kolejne kursy kwalifikacyjne. Szczególnie trudny dla Stanisławy Sikorowskiej był okres wojny jak również zaraz powojenny. Mąż Stanisławy Sikorowskiej – Włodzimierz w okresie II wojny światowej był dowódcą w stopniu podporucznika oddziału Armii Krajowej, działającego na terenie Piotrkowa Kujawskiego. Na początku 1944 r., kiedy jej maż był ścigany przez władze niemieckie i musiał uciekać do Generalnej Guberni zaczęła pracować w przedsiębiorstwie rybnym “Głuszyn” prowadząc buchalterię. Pod koniec tego roku rozpoczęła tajne nauczanie dzieci polskich. W czasie okupacji Stanisława Sikorowska straciła siostrę w obozie Ravensbrück
Po wojnie w październiku 1945 r. Włodzimierz Sikorowski został aresztowany. Wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego III w Poznaniu z dnia 18 lutego 1946 r. został uznany za winnego, że kierował związkiem mającym na celu obalenie demokratycznego ustroju Państwa Polskiego. Stanisława Sikorowska dopiero od 1 października 1945 r. dostała pracę wraz z mieszkaniem w 7 klasowej Publicznej Szkole Powszechnej (III stopnia) w Osięcinach. Była bardzo dobrą nauczycielką. W arkuszu spostrzeżeń nauczycielki Stanisławy Sikorowskiej pod datą 19 kwiecień 1948 r., 26 czerwiec 1948 r. 14 styczeń 1949 r. i 27 czerwiec 1949 r. kierownik Szkoły Podstawowej w Osięcinach Walenty Olszewski zapisał: Ze swoich obowiązków wywiązuje się sumiennie mimo złych warunków domowych: dwoje dzieci w wieku szkolnym, mąż nieobecny, żadnej pomocy domowej. Ma dobre metody pracy i wyniki też są dobre. Naucza na Kursach Oświaty Dorosłych. Poświęca wiele czasu na pracę społeczną wśród dzieci. Pracuje w samorządzie szkolnym. Organizuje imprezy szkolne.
Po osiągnięciu wieku emerytalnego pracowała nadal jako nauczycielka kontraktowa : od 1 września 1964 r. w wymiarze 16 godzin tygodniowo a od 1 września 1966 r. do 31 sierpnia 1971 r. w wymiarze 12 godzin tygodniowo.
Stanisława Sikorowska zmarła 4 października 1994 r. Spoczywa na cmentarzu w Osięcinach.
Źródła:
xxx – Archiwum Zespołu Szkół i Placówek Oświatowych – Urząd Gminy w Osięcinach, Akta Osobowe Sikorowskiej Stanisławy Syg. Arch. 1/S – 29.
xxx – Materiały archiwalne Banku Spółdzielczego w Osięcinach.
xxx – Wspomnienia Danuty Wujkowskiej o rodzicach Stanisławie i Włodzimierzu Sikorowskich spisane 30 sierpnia 1996 r., ( w posiadaniu autora).
xxx – Odpis postanowienia z dnia 27 czerwca 1995 r. Sądu Wojewódzkiego we Włocławku II Wydział Karny. /IIKo 160/95 Oun”/.
xxx – Informacja z tablicy nagrobnej.
Jan Cybertowicz