Gmina Osięciny

Gmina zlokalizowana jest przy trakcie łączącym Brześć Kujawski i Radziejów – dwa ośrodki w obrębie Kujaw odgrywające istotną rolę już od wczesnego średniowiecza sprawia, że historia tych ziem zawsze pozostawała z nimi w bliskim związku. Istotną rolę odgrywała również bliska lokalizacja Włocławka, od XII w. Stolicy biskupstwa.

Charakterystyka Gminy

Obszar gminy Osięciny leży w południowej części województwa kujawsko-pomorskiego i północno-wschodniej części powiatu radziejowskiego. W wewnętrznym podziale administracyjnym powiat dzieli się na jednostki samorządowe. Gmina Osięciny jest jedną z 7 gmin powiatu radziejowskiego.

Wpisani w dzieje Osięcin i okolic

W czasie okupacji hitlerowskiej diecezja włocławska straciła 220 kapłanów tj. ponad 50% duchowieństwa. W tej liczbie znaleźli się dwaj kapłani z Osięcin: ks. proboszcz Wincenty Matuszewski i ks. prefekt Józef Kurzawa. Zamordowani zostali w bestialski sposób w nocy z 23 na 24 maja 1940 r.

KOMUNIKATY

więcej komunikatów »

1942-11-26

maj 27, 2020

W okresie II wojny światowej Niemcy w budynku po szpitalu Fundacji Dobroczynnej hr. Skarbków w Osięcinach na potrzeby RAD zorganizowali izbę chorych w 5. salach na około 30 łóżek. Poza tym działał tu doskonale wyposażony gabinet lekarski i zabiegowy, izolatka i apteka. Mimo pogarszającego się stanu zdrowia nadal w izbie chorych pracował przedwojenny lekarz szpitala dr Władysław Olbrycht.

Dr Władysław Olbrycht urodził się 15 VIII 1876 r. we wsi Lesznowola, pow. Grójec. Był synem Piotra i Jadwigi z Bogusławskich. Do gimnazjum uczęszczał w Kaliszu, gdzie w 1898 otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował medycynę na uniwersytetach w Warszawie i Krakowie oraz w latach 1907-1909 na uniwersytecie państwowym w Kijowie. Dyplom uzyskał 24 kwietnia 1907 r. w Odessie. W czasie studiów pracował w szpitalu powiatowym w Kineszma nad Wołgą. W 1908 brał udział w zwalczaniu epidemii cholery. W 1909 był asystentem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie pracując równocześnie w Instytucie Położniczym. Pod koniec 1909 podjął pracę na Kujawach jako lekarz fabryczny w cukrowni “Dobre” lub w Fundacji Dobroczynnej hr. Skarbków w Osięcinach.

Od l sierpnia 1914 r. służył w wojsku rosyjskim, skierowany do szpitala twierdzy w Modlinie. Po upadku twierdzy nadal pracował, jako jeniec wojenny, w lazarecie dla jeńców wojennych w miejscowości Arys (Prusy Wschodnie). W grudniu 1916 został zwolniony z niewoli niemieckiej i powrócił do pracy w Osięcinach. Prowadził praktykę prywatną oraz pracował jako lekarz Fundacji Dobroczynnej J. i K. hr. Skarbków a od 1926 r. w szpitalu Fundacji w specjalnie pobudowanym do tego celu solidnym, murowanym, krytym dachówką budynku (obecnie ul. Stefana Kardynała Wyszyńskiego 19).

Dr Władysław Olbrycht zmarł 26 listopada 1942 r. na zapalenie płuc. Został pochowany na miejscowym cmentarzu. Jego żona i córka do końca wojny mieszkały w Osięcinach w domu lekarza przy Leslauerstrasse (obecnie ul. Włocławska 5). Po wojnie wyprowadziły się do Warszawy. Po wojnie ekshumowano również szczątki dr Władysława Olbrychta i pochowano na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w grobie rodzinnym Alojzego Schatza, kwat. 36. Dr Władysław Olbrycht ożenił się 25 lutego 1908 r. z Marianną Schatz urodzoną 30 listopada 1879 w Warszawie. Mieli córkę Alinę urodzoną 1 marca 1911 r., która ukończyła Instytut Francuski i była przez wiele lat pracownicą Banku Handlowego.

 


Źródła:

xxx – T. Rejmanowski, Szpital Fundacji Skarbków w Osięcinach (1926-45), Opracowanie niepublikowane wygłoszone przez autora na spotkaniu Towarzystwa Miłośników Osięcin w dniu 2 marca 2001 r., (w posiadaniu autora).

xxx – Gliński J. B., Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów – ofiar II wojny światowej, t. III, Warszawa 2003, s. 254.

 


Jan Cybertowicz

Skip to content